Witajcie Misie!!!
Witamy serdecznie w nowy tygodniu, w którym mówić będziemy o nadchodzącym czasie WAKACJI!!!
Z pewnością cieszycie się już na czas odpoczynku, podróży w nieznane z rodzicami i rodzeństwem, ale zanim to się stanie zapraszamy jeszcze na zabawy i zajęcia z Olkiem i Adą!
1)Zadanie na rozgrzewkę:
Witamy serdecznie w nowy tygodniu, w którym mówić będziemy o nadchodzącym czasie WAKACJI!!!
Z pewnością cieszycie się już na czas odpoczynku, podróży w nieznane z rodzicami i rodzeństwem, ale zanim to się stanie zapraszamy jeszcze na zabawy i zajęcia z Olkiem i Adą!
1)Zadanie na rozgrzewkę:
*Słyszę, rozumiem, zapamiętuję – ustawianie zabawek zgodnie z instrukcją.
Potrzebne będą trzy zabawki (lub więcej).
Dziecko siedzi na dywanie. R. ustawia przed dzieckiem trzy zabawki: np. lalkę, misia, pajacyka. Dziecko wymienia ich nazwy, dzieląc wyraz na sylaby. Następnie R. wypowiada nazwy w zmienionej kolejności, a dziecko ustawia zabawki w odpowiedni sposób.
*(Warto pokazać dziecku kierunek ustawiania zabawek. Dobrym sposobem jest położenie np. klocka w jaskrawym kolorze i wyjaśnienie dzieciom, że w tym miejscu zawsze musi stać pierwsza zabawka. Jest to bardzo dobre ćwiczenie przygotowujące do pisania. Można zwiększyć liczbę zabawek, jeśli dziecko będzie dobrze sobie radziło z tym zadaniem)
*(Warto pokazać dziecku kierunek ustawiania zabawek. Dobrym sposobem jest położenie np. klocka w jaskrawym kolorze i wyjaśnienie dzieciom, że w tym miejscu zawsze musi stać pierwsza zabawka. Jest to bardzo dobre ćwiczenie przygotowujące do pisania. Można zwiększyć liczbę zabawek, jeśli dziecko będzie dobrze sobie radziło z tym zadaniem)
2)O czym rozmawiają zabawki? – praca z książką.
*Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Zabawkowe smutki. Książka (s. 78–79) dla dziecka.
R. daje książkę i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Zabawki, podobnie jak dzieci, wiedziały, że zbliżają się wakacje.
– Znowu lato – westchnęła lalka Emilka – i, jak co roku, za kilka dni zrobi się w przedszkolu tak cicho. Będę tęsknić za dziećmi.
– Łatwo ci mówić – powiedziała lalka Rozalka.
– Masz wszystkie ręce i nogi. A ja? Popatrz na mnie. Jakiś rozrabiaka wyrwał mi rękę.
– Nie jakiś, tylko Krzyś – zawołał pajacyk i fiknął koziołka.
– A ja tam lubię wakacje. W ciągu dnia przez okno zagląda słoneczko, a wieczorem księżyc. Cisza, spokój… – powiedział miś Łatek i pogłaskał się po naderwanym uchu.
– Może ktoś mi je w końcu przyszyje.
– Tak, tak, nareszcie będzie można odsapnąć. Do tej pory nie mogę odnaleźć mojego kółka – zawołała wyścigówka.
– Jak mam jeździć? Na trzech kołach? Nie da rady.
– Coś nas uwiera – westchnęły chórem klocki, ledwie wystając z wielkiego pudła.
– Może to właśnie twoje kółko? Mógłbyś je w końcu zabrać, a nie tylko narzekasz!
– Lubię dzieci. Lubię, jak mnie biorą do swoich rączek i patrzą na mnie z zachwytem – dodał zajączek Kłapek.
– Mają taki miły dotyk. Pamiętam, jak pierwszy raz trafiłem do przedszkola. Okropnie się bałem. Myślałem, że może dzieci mnie nie polubią. Ala tylko raz na mnie spojrzała i już wiedziałem, że wszystko będzie dobrze.
– A mnie Ania woziła w wózeczku – Rozmarzyła się Rozalka.
– Zaraz po tym, gdy Krzyś wyrwał mi rękę. A później Zosia próbowała ją wsadzić z powrotem, ale jej się nie udało.
– A z tym kółkiem to też troszkę była moja wina. Niepotrzebnie najechałem na klocek. Kiedy dzieci mną się bawią, to wiem, że jestem potrzebny. A na dodatek, gdy Pawełek płakał, to Maciek dał mu mnie do zabawy. I od razu Pawełek się uspokoił. Fajnie jest, gdy wywołujemy u dzieci uśmiech na twarzach. – I jak się nami dzielą – odezwał się z rogu sali tygrysek.
– Ja też wolę jeździć po torach, gdy słyszę dziecięce głosy – wyszeptała kolejka, zagwizdała przeciągle i pojechała dalej.
– Mam nadzieję, że te wakacje szybko miną i znów będziemy wesoło bawić się z dziećmi – odezwał się po chwili zastanowienia misio.
– A może dostanę całkiem nowe ucho i będzie ładniejsze od tego? – powiedział i znowu pogłaskał się po głowie.
– Chciałbym, żeby było w kratkę!
– Na pewno dostaniesz nowe ucho. Pani Ewa potrafi tak pięknie szyć. Spójrz na mnie – powiedziała lalka Emilka i zerknęła na swoją nową, koronkową sukieneczkę.
– Będzie dobrze – zawołał pajacyk. – Musimy tylko uzbroić się w cierpliwość i zebrać siły oraz energię na cały przyszły rok. Zobaczycie, na pewno nie będziemy się nudzić od września.
– Na pewno – odpowiedziały chórem lalki i uszczęśliwione zasnęły.
Misio i inne zabawki też poszli spać, śniąc o nadchodzących zabawach. Pajacyk po raz ostatni fiknął koziołka i usnął przytulony do zajączka.
R. daje książkę i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Zabawki, podobnie jak dzieci, wiedziały, że zbliżają się wakacje.
– Znowu lato – westchnęła lalka Emilka – i, jak co roku, za kilka dni zrobi się w przedszkolu tak cicho. Będę tęsknić za dziećmi.
– Łatwo ci mówić – powiedziała lalka Rozalka.
– Masz wszystkie ręce i nogi. A ja? Popatrz na mnie. Jakiś rozrabiaka wyrwał mi rękę.
– Nie jakiś, tylko Krzyś – zawołał pajacyk i fiknął koziołka.
– A ja tam lubię wakacje. W ciągu dnia przez okno zagląda słoneczko, a wieczorem księżyc. Cisza, spokój… – powiedział miś Łatek i pogłaskał się po naderwanym uchu.
– Może ktoś mi je w końcu przyszyje.
– Tak, tak, nareszcie będzie można odsapnąć. Do tej pory nie mogę odnaleźć mojego kółka – zawołała wyścigówka.
– Jak mam jeździć? Na trzech kołach? Nie da rady.
– Coś nas uwiera – westchnęły chórem klocki, ledwie wystając z wielkiego pudła.
– Może to właśnie twoje kółko? Mógłbyś je w końcu zabrać, a nie tylko narzekasz!
– Lubię dzieci. Lubię, jak mnie biorą do swoich rączek i patrzą na mnie z zachwytem – dodał zajączek Kłapek.
– Mają taki miły dotyk. Pamiętam, jak pierwszy raz trafiłem do przedszkola. Okropnie się bałem. Myślałem, że może dzieci mnie nie polubią. Ala tylko raz na mnie spojrzała i już wiedziałem, że wszystko będzie dobrze.
– A mnie Ania woziła w wózeczku – Rozmarzyła się Rozalka.
– Zaraz po tym, gdy Krzyś wyrwał mi rękę. A później Zosia próbowała ją wsadzić z powrotem, ale jej się nie udało.
– A z tym kółkiem to też troszkę była moja wina. Niepotrzebnie najechałem na klocek. Kiedy dzieci mną się bawią, to wiem, że jestem potrzebny. A na dodatek, gdy Pawełek płakał, to Maciek dał mu mnie do zabawy. I od razu Pawełek się uspokoił. Fajnie jest, gdy wywołujemy u dzieci uśmiech na twarzach. – I jak się nami dzielą – odezwał się z rogu sali tygrysek.
– Ja też wolę jeździć po torach, gdy słyszę dziecięce głosy – wyszeptała kolejka, zagwizdała przeciągle i pojechała dalej.
– Mam nadzieję, że te wakacje szybko miną i znów będziemy wesoło bawić się z dziećmi – odezwał się po chwili zastanowienia misio.
– A może dostanę całkiem nowe ucho i będzie ładniejsze od tego? – powiedział i znowu pogłaskał się po głowie.
– Chciałbym, żeby było w kratkę!
– Na pewno dostaniesz nowe ucho. Pani Ewa potrafi tak pięknie szyć. Spójrz na mnie – powiedziała lalka Emilka i zerknęła na swoją nową, koronkową sukieneczkę.
– Będzie dobrze – zawołał pajacyk. – Musimy tylko uzbroić się w cierpliwość i zebrać siły oraz energię na cały przyszły rok. Zobaczycie, na pewno nie będziemy się nudzić od września.
– Na pewno – odpowiedziały chórem lalki i uszczęśliwione zasnęły.
Misio i inne zabawki też poszli spać, śniąc o nadchodzących zabawach. Pajacyk po raz ostatni fiknął koziołka i usnął przytulony do zajączka.
ZABAWKI
3)Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
R. zadaje pytania:
− Co przytrafiło się lalce Rozalce, misiowi Łatkowi i wyścigówce podczas zabaw z dziećmi?
− Za jakimi przedszkolnymi zabawami i zabawkami będziecie tęsknić w czasie wakacyjnej przerwy?
4)Karta pracy, cz. 2, nr 60.
Dzieci: − nazywają miejsca przedstawione na zdjęciach i to, co znajduje się pod nimi,
− łączą zdjęcia z odpowiednim krajobrazem,
− kolorują muszelki, liczą je i pokazują ich liczbę na palcach.
5)Zabawa z elementem skoku i podskoku Przeskakujemy fale.
Szarfa (apaszka)w kolorze niebieskim dla dziecka, odtwarzacz CD, nagranie różnych odgłosów: morze. Dziecko stoi przed niebieską szarfą, ułożoną w kształt wąskiego prostokąta. Gdy usłyszy odtworzony szum morza, przeskakuje przez fale- szarfę. Podczas przerwy w odtwarzaniu dźwięku spaceruje po pokoju. Gdy ponownie usłyszy szum morza, zatrzymuje się przy szarfie i skacze.
R. zadaje pytania:
− Co przytrafiło się lalce Rozalce, misiowi Łatkowi i wyścigówce podczas zabaw z dziećmi?
− Za jakimi przedszkolnymi zabawami i zabawkami będziecie tęsknić w czasie wakacyjnej przerwy?
4)Karta pracy, cz. 2, nr 60.
Dzieci: − nazywają miejsca przedstawione na zdjęciach i to, co znajduje się pod nimi,
− łączą zdjęcia z odpowiednim krajobrazem,
− kolorują muszelki, liczą je i pokazują ich liczbę na palcach.
5)Zabawa z elementem skoku i podskoku Przeskakujemy fale.
Szarfa (apaszka)w kolorze niebieskim dla dziecka, odtwarzacz CD, nagranie różnych odgłosów: morze. Dziecko stoi przed niebieską szarfą, ułożoną w kształt wąskiego prostokąta. Gdy usłyszy odtworzony szum morza, przeskakuje przez fale- szarfę. Podczas przerwy w odtwarzaniu dźwięku spaceruje po pokoju. Gdy ponownie usłyszy szum morza, zatrzymuje się przy szarfie i skacze.
Do jutra, zachowajcie trochę siły na następne zadania!!!
Linki:
Obrazki zabawek zapożyczone z Internetu
https://youtu.be/E29TkWp8PGI
